BAĞIMLILIK

Bir çocuk kendi kararlarını almak için sürekli başkalarından destek istiyorsa ve aslında yapabileceği şeyler için ailesine bağlı kalıyorsa bağımlılık söz konusudur. Çok küçük çocuklar için bağımlılık normal hatta sağlıklı bir durumdur.Ancak çocuk okul çağına geldiğinde bu durumun devam ediyor olması sorunlara neden olabilir.

NEDENLERİ:

1-Çocuğun her zaman problemlerini ondan daha iyi çözen başkalarının olduğu öğretilerek bağımlılık yaratılabilir. Bu durum aşırı koruyucu anne babayla olan ilişkilerde görülür.

2-Çocuklarına yeterince zaman ayıramadıkları için suçluluk duyan, çalışan anne babaların bu durumu telafi etmek isterken çocukların üzerine çok düşmeleri.

3-Bazı koruyucu tutuma sahip ailelerde çocuğun herhangi bir başarısızlığı utanç olarak algılanır. Çocuğa ait bütün görev ve sorumlulukların’’O yanlış bir şey yapar’’korkusuyla anne babalar tarafından üstlenilmesi.

4-Çocuklarına sınır çizmekte sorun yaşayan ve aşırı serbest bırakan anne baba tutumu.

NELER YAPABİLİRİZ?

1-Çocuğu sosyal ortamlara yavaş yavaş alıştırmak.

2-Bağımlı davranışlar genellikle koruyucu anne baba tutumlarından kaynaklandığı için anne babalar tutumlarını gözden geçirmelidir.

3-Çocuk kendi giyinirse ters giyer, ayrı yatakta yatarsa üstünü açar diye düşünerek anne babaya sürekli ihtiyaç duyar hale getirmekten kaçınılmalıdır. Çocuğun kendi işlerini kendi başına yapmasına fırsat verilmelidir.

4-Bağımlı olmak ile bağlı olmak arasındaki fark bilinmelidir. Bağımlı olmak onsuz olmamak iken, bağlı olmak onsuz da yaşayabilmek ama onun yanında olmaktan çok mutlu olmaktır.

5-Çocuğun yapabileceği ve yapması gereken işlerde müdahale etmeme konusunda kararlı olunmalıdır. Her insan gibi yeni bir beceri öğrenilirken çocuğu hatalardan korumaya çalışmadan çabası taktir edilmelidir.

6-Çocuğun çabası için verilen ödüller, başarısı için verilenlerden daha sık olmalıdır.

Anne baba olarak görevimiz; çocuğa öncelikle fiziksel gelişimimiz için uygun ortam sağlamak daha sonra da psikolojik açıdan sağlıklı olmasını temin edebilmektir.Bu da çocuğumuzun doğal gelişiminde ihtiyacı olan sınırlar içinde özgür bırakmakla mümkündür.